Uit het interview met Roel Huizing.

In de Borgerhof spreek ik af met Roel Huizing die 91 jaar geleden geboren is in Buinen op de Hoofdstraat 39. Kort daarna verhuist de familie Huizing naar de Lindenlaan.

Als Roel klaar is met de lagere school gaat hij als 12-jarige jochie werken bij boer Haddering. Het is dan rond 1938 en een kleinzoon van Jantien Martens heeft inmiddels het boerenbedrijf overgenomen. Dit is Jan Klaos, hij wordt zo genoemd om aan te geven dat hij de zoon is van Klaas Haddering. Er wonen veel Jannen in Buinen. Jan Klaos is dan nog geen veertig en de jonge Roel kan het prima met hem vinden. Roel loopt iedere dag naar de boerderij aan de Hoofdstraat om zijn werkdag om 7 uur te beginnen. Op het erf wacht hij op Jan Klaos die al vroeg is gaan melken. Als Jan Klaos terug is, eten ze eerst samen een boterham in de keuken en gaan dan aan het werk. “Je kunt aan de mestbult zien hoe de boer is,” aldus Jan Klaos, en dus moet Roel zorgen dat de bult achter het huis er altijd netjes bij ligt. Op zaterdag moet de mestbult op het erf worden afgeharkt en er om heen moet alles worden aangeharkt. Het zware werk zoals met een gevuld aardappelschort achter de ploeg aan lopen, dat hoeft Roel niet te doen. Hij mag de ploeg die getrokken wordt door een paard, vasthouden en op de juiste afstand de pootgaten voor de aardappelen maken. Boer Jan Klaos loopt met het zware aardappelschort achter hem aan.

Roel verdient een kwartje (0,25 ct) per week, inclusief de kost. In mei moet de arbeidsovereenkomst verlengd worden en vraagt Roel zijn vader aan Jan Klaos of de jongen het komende jaar een dubbeltje (0,10 ct) meer mag verdienen maar dat gaat niet door. Roel gaat dan op zoek naar een andere boer om voor te werken.

Roel kan zich niet herinneren dat hij Jantien, die dan al ver in de negentig is, gezien heeft. Dit is goed mogelijk omdat de oude vrouw dan al bedlegerig is en veel tijd in het voorhuis van de boerderij doorbrengt.