De timmerlui beleefden drukke tijden aan de oostkant van Buinen. Er stonden al een aantal huizen in deze hoek maar sinds de opening van het kanaal werd er driftig bijgebouwd.

Aan de linkerkant van de straatweg stond een boerenhuis uit 1876 dat bewoond werd door Harm Speelman en zijn gezin (nu Hoofdstraat 75). Speelman was getrouwd met zijn nichtje Egbertien Heming. De Hemingen en de Speelmannen waren nauw met elkaar verbonden. Niet alleen was Harm getrouwd met zijn nicht, Harm zijn zus, Grietien Speelman, trouwde met haar neef Harm Heming. Inderdaad de broer van Egbertien. De familie Heming, die al generaties lang in het dorp woonde, had een stukje grond kunnen kopen van de boermarke, hierop een huis gebouwd, en zo een mogelijkheid gecreëerd om een volgende generatie Heming in het dorp te houden.  

In 1886 had Hooiveld naast zijn huis een kleine boerderij laten bouwen die hij verhuurde. Bakker Nijland was er met zijn gezinnetje ingetrokken nadat zijn bakkerij in Nieuw-Buinen door brand was getroffen. Met zijn hondenkar bleef hij bakkerswaren rondbrengen in Nieuw-Buinen.

Aan de overkant van de straat woonde Hendrik Meijeringh (nu Hoofdstraat 77 en 77a). In het in 1862 gebouwde pand had hij een boerenbedrijf en een tapperij. De combinatie van boer en kastelein was een hele gebruikelijke in die tijd. Hendrik Meijeringh was de broer van Jannes. Er woonde ook nog een zus van de mannen in het dorp. Zo had bijna iedereen een broer, een schoonzus, neefje of achternicht als dorpsgenoot.

De familie Meursing had aan de andere kant van de straat een boerderij annex hotel laten bouwen (nu Hoofdstraat 92). Jan en Berendina Meursing hadden hun zaakjes goed voor elkaar, niemand kon vermoeden welk noodlot de familie in 1888 zou treffen.