Aan de oostelijke rand van de brink had jarenlang een grote boerderij met ingesprongen baander gestaan, deze was inmiddels gesloopt. De eigenaar, Harm Hooiveld, had op deze plek in 1886 een klein boerderijtje, een keuterij, laten bouwen (nu Schoolstraat 3). De keuterij pastte een aantal keren in het oude boerenhuis. Lambert Wever huurde de keuterij. De arbeider, zijn vrouw en hun acht kinderen moesten samen de kleine woning delen. Het jongste kind was een peuter, de oudste zoon Derk ging al bijna trouwen. Vrouw Wever baarde uiteindelijk elf kinderen.

Van de woning van Wever liep de landmeter terug naar de straat die vanaf hier het Heling-straatje heette, genoemd naar een oude Buinense boerenfamilie. Aan de linkerkant van de weg stond de boerderij van Lukas Bruins (nu Triënte). Bruins woonde hier met zijn tweede vrouw en zes kinderen. Bij de familie Bruins waren, zoals op veel meer adressen, de knecht en dienstmeid inwonend.

Naast de boerderij van Bruins had Jannes Meijeringh onlangs een woning laten bouwen op een perceel dat vroeger eigendom was van de boermarke (nu Molenstraat 27). Hier had sinds kort bakker Volkers, geboren in Emlichheim, zich gevestigd. Hoe kwam deze Duitse bakker, die tot 1886 in Assen als bakker werkzaam was, in Buinen terecht? Het is heel goed mogelijk dat een andere Pruis die een tijdje in het dorp had gewoond, hem tipte over de bakkersmarkt in Buinen.

Tegenover de bakker stond het oude boerenhuis waar Jannes Meijeringh zelf woonde met zijn tweede vrouw en twee kinderen (nu Hoofdstraat 82). Jannes zijn eerste vrouw was in het kraambed gestorven. De Meijeringhs hadden al sinds het begin van de negentiende eeuw bezittingen aan de rand van de oude Buinense dorpskern.

De straatweg boog naar rechts en leidde naar de nieuwe dorpskern, die heel ambitieus de ‘stad’ werd genoemd. In de bocht stond een boerderij uit 1843 waar Harm Hooiveld woonde met zijn vrouw, dochter, schoonzoon en kleinkinderen (nu Hoofdstraat 84). De schoonzoon was Egbert Hamering. De naam Hamering was net als Meijeringh een oude Buinense familienaam. De Hamerings waren een aantal jaren verdwenen uit het dorp. Met de komst van Egbert en met de geboorte van zoon Harm in 1883 en Martinus in 1885 was de naam weer helemaal terug in het dorp.